Ο μεγάλος καϋμός όλων των υπουργών "παιδείας" είναι κατά πως φαίνεται ν' αποδειξουν πόσο άχρηστοι και βλαμμένοι ήταν όλοι οι προηγούμενοι...Τριάντα συναπτά έτη τώρα καθένας που έρχεται στο πόστο της παιδείας "μεταρυθμίζει"... Λίγους μηνες μετά, ο ίδιος "μεταρυθμίζεται" - συγνώμη ανασχηματίζεται... Ο αμέσως επόμενος...ξανα-ματα-μεταρυθμίζει τα της "παιδείας" - έχοντας βεβαιως γραμμένα τα παιδιά στα... "τρυφερά" του - που λεει κομψά κι ο Λαζόπουλος...
Αναρωτιέμαι αν είναι καθαρά θεμα prestige... Αν είναι η...καθ' όλα αξιοπρεπής ανθρώπινη αναγκη - που έχει καθένας ν' αφήσει ένα κάποιο έργο πίσω του... Αδιαφορώντας φυσικά αν ταλαιπωρεί όλους τους υπόλοιπους ή δηλώνει προς πάσαν κατεύθυνση πως οι προηγούμενοι ήταν απλως βλάκες...Ισως - λέω εγω τώρα - να είναι απλώς θέμα συνεννόησης... ή θέμα σαδισμού...Αν απλώς δοκιμάζουν τις αντοχές και την υπομονή των ελλήνων και της νεας γενιας - ενα ειδος "πειράματος" ας πούμε...Αναρωτιέμαι αν παίρνουν τουλάχιστον καμμιά προμήθεια απο τα διάφορα φροντιστήρια - ή και τα ξενα πανεπιστήμια...
'Η...αν τελικά... το μόνο που κάνουν είναι να ευνουχίζουν - από πρόθεση! - τα παιδιά...Μέσα απο το απόλυτο ΨΕΜΑ που το ονομάζουν "παιδεία".... Μια λέξη άγνωστη για τους περαστικούς υπουργους - που όμως... ειναι η μεγαλύτερη αγωνία για τους γονείς... Που την πατάνε δεόντως, βάζοντας τα παιδάκια τους στην κρεατομηχανή ενός "σχολείου" που καμμιά σχέση δεν έχει ούτε με γνώση, ούτε με "παιδεία" - ούτε καν με την εκμάθηση της ελληνικής αλφαβήτου... Και το μόνο που εξασφαλίζει σ' αυτά τα παιδιά ειναι μια ταλαιπωρημένη παιδική ηλικία - που τους μαθαίνει να ακροβατούν απο τα 7 τους για να ζήσουν μια αγχωμένη - και συχνά ανέραστη - εφηβεία... Να αγωνιούν τι σόϊ "πανελλήνιες θα τους προκύψουν - κι αν θα καταφέρουν να εχουν κι ένα σχετικό πτυχίο... Που... ίσως και να τα βοηθήσει να πάρουν 650 ευρώπουλα τον μηνα - για να επιβιώσουν αγοράζοντας μεταλλαγμένα απο το πολυεθνικό σούπερ μάρκετ...Κι ένα laptοp... για εξασφαλισμένη την μοναχική τους απασχόληση - Σε γκρήκλιςςς μάλλον - γιατί τα κανονικά ελληνικά δεν διδάσκονται πια....Κι αυτό που αναρωτιέμαι αυτές τις μέρες περισσότερο απ' όλα ειναι το πως το αντέχουμε να λέμε στα παιδιά μας πως "πρέπει να προσπαθησουν - γιατί η ζωή ειναι δύσκολη και θελει κόπο"...
Για να "γίνουν"... τι...;;;;Για να "ζήσουν"... τί....;;;;;
Για να "εξυπηρετήσουν" - τι...;;;;
Είμαστε με τα καλά μας...;;;;;
Η ζωή ειναι Χαρά... 'Ερωτας....Γέλιο...Ειναι Δώρο και Αξία... Κι αυτό...πολύ φοβαμαι πως τα σχολεία φροντίζουν εδω και χρόνια να μας κανουν να το ξεχάσουμε... Για να φτασουμε να ξεχάσουμε να το πουμε και στα παιδιά μας...
Irene Key
Αναρωτιέμαι αν είναι καθαρά θεμα prestige... Αν είναι η...καθ' όλα αξιοπρεπής ανθρώπινη αναγκη - που έχει καθένας ν' αφήσει ένα κάποιο έργο πίσω του... Αδιαφορώντας φυσικά αν ταλαιπωρεί όλους τους υπόλοιπους ή δηλώνει προς πάσαν κατεύθυνση πως οι προηγούμενοι ήταν απλως βλάκες...Ισως - λέω εγω τώρα - να είναι απλώς θέμα συνεννόησης... ή θέμα σαδισμού...Αν απλώς δοκιμάζουν τις αντοχές και την υπομονή των ελλήνων και της νεας γενιας - ενα ειδος "πειράματος" ας πούμε...Αναρωτιέμαι αν παίρνουν τουλάχιστον καμμιά προμήθεια απο τα διάφορα φροντιστήρια - ή και τα ξενα πανεπιστήμια...
'Η...αν τελικά... το μόνο που κάνουν είναι να ευνουχίζουν - από πρόθεση! - τα παιδιά...Μέσα απο το απόλυτο ΨΕΜΑ που το ονομάζουν "παιδεία".... Μια λέξη άγνωστη για τους περαστικούς υπουργους - που όμως... ειναι η μεγαλύτερη αγωνία για τους γονείς... Που την πατάνε δεόντως, βάζοντας τα παιδάκια τους στην κρεατομηχανή ενός "σχολείου" που καμμιά σχέση δεν έχει ούτε με γνώση, ούτε με "παιδεία" - ούτε καν με την εκμάθηση της ελληνικής αλφαβήτου... Και το μόνο που εξασφαλίζει σ' αυτά τα παιδιά ειναι μια ταλαιπωρημένη παιδική ηλικία - που τους μαθαίνει να ακροβατούν απο τα 7 τους για να ζήσουν μια αγχωμένη - και συχνά ανέραστη - εφηβεία... Να αγωνιούν τι σόϊ "πανελλήνιες θα τους προκύψουν - κι αν θα καταφέρουν να εχουν κι ένα σχετικό πτυχίο... Που... ίσως και να τα βοηθήσει να πάρουν 650 ευρώπουλα τον μηνα - για να επιβιώσουν αγοράζοντας μεταλλαγμένα απο το πολυεθνικό σούπερ μάρκετ...Κι ένα laptοp... για εξασφαλισμένη την μοναχική τους απασχόληση - Σε γκρήκλιςςς μάλλον - γιατί τα κανονικά ελληνικά δεν διδάσκονται πια....Κι αυτό που αναρωτιέμαι αυτές τις μέρες περισσότερο απ' όλα ειναι το πως το αντέχουμε να λέμε στα παιδιά μας πως "πρέπει να προσπαθησουν - γιατί η ζωή ειναι δύσκολη και θελει κόπο"...
Για να "γίνουν"... τι...;;;;Για να "ζήσουν"... τί....;;;;;
Για να "εξυπηρετήσουν" - τι...;;;;
Είμαστε με τα καλά μας...;;;;;
Η ζωή ειναι Χαρά... 'Ερωτας....Γέλιο...Ειναι Δώρο και Αξία... Κι αυτό...πολύ φοβαμαι πως τα σχολεία φροντίζουν εδω και χρόνια να μας κανουν να το ξεχάσουμε... Για να φτασουμε να ξεχάσουμε να το πουμε και στα παιδιά μας...
Irene Key
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου