...όλο και σε κάποιον Παράδεισο θα ξαναβρεθούμε Νότα μου...
Το "Ειρηνοδρόμιο" οφείλει την ύπαρξή του στην Nota Ghini...
Που πήρε την αρχική μου προσπάθεια να "μάθω" πως δουλεύει ο υπολογιστής και την έκανε κανονικό blogg, με followers και "αναρτήσεις"- γραμμένες με τον δικό της μοναδικό τρόπο...
Που πήρε την αρχική μου προσπάθεια να "μάθω" πως δουλεύει ο υπολογιστής και την έκανε κανονικό blogg, με followers και "αναρτήσεις"- γραμμένες με τον δικό της μοναδικό τρόπο...
Ανοίγοντας τον απόψε τον υπολογιστή, έμαθα πως...η Nota "την έκανε" - μ' ελαφρά πηδηματάκια μάλιστα - από τον "μάταιο τούτο κόσμο"...
Μόνο από εδώ μπορώ να την αποχαιρετήσω...
Γιατί μέσα μου...θέλω να την έχω πάντα ζωντανή....
Συνείδηση άναρχη κι αθάνατη είμαστε στο Βάθος και στην Ουσία - πάντα το ήξερες αυτό...
Ήξερες πως το μόνο που "πεθαίνει" είναι τα "μάταια"και τα "ανούσια"- κι έχω την βεβαιότητα πως έφυγες ευχαριστημένη...!
Όχι μόνο γιατί έζησες αληθινά και ουσιαστικά, αλλά και γιατί κατάφερες να "την κάνεις" γρήγορα, αθόρυβα και - ελπίζω και πιστεύω - ανώδυνα...
Θα μας λείψεις όμως...και..."κράτα θέση...
Γιατί... όλο και σε κάποιον παραδεισο θα ξαναβρεθούμε...