Νοοτροπίες "παλαιάς κοπής"

 Ανήκω στη γενιά που πρώτη τόλμησε - με δειλά βήματα ίσως - να μπει σε διαδικασίες αυτογνωσίας και ψυχοθεραπείας,

Σε μια εποχή που και μόνο η λέξη "ψυχολόγος" σε καθιστούσε υποψήφιο για το Δαφνί κι όλοι σε κοιτούσαν καχύποπτα.

Έννοιες όπως "διπολική διαταραχή", "επιλόχεια κατάθλιψη" - ή και σκέτη "κατάθλιψη" - ενδο-οικογενειακή βία, γκέϊ, τρανς και λοιπά συναφή και σύγχρονα, δεν κυκλοφορούσαν τότε. Ούτε καν στην ψυχιατρική.

Η οποία παρεμπιπτόντως, ήταν - κι εξακολουθεί να είναι φοβάμαι - υπεύθυνη για μεγάλο ποσοστό διαταραχών της ανθρώπινης υπόστασης.

Η γενιά μου μεγάλωσε σε μια κοινωνία που τον ρόλο του "ψυχοθεραπευτή" τον έπαιζε η εξομολόγηση κι ο πνευματικός και τα ήθη τα "καθρέφτιζε" - τα "ποιούσε"!- ο ηθοποιός. Οι παραδόσεις είχαν αξία, οι δάσκαλοι βέργα και "παιδαγωγός" ήταν το κουτσομπολιό - κάτι σαν τοπικό "δικαστήριο".

Τα δεδομένα, έχουν αλλάξει φυσικά !

Όχι από μόνα τους, αλλά από όλους αυτούς που αποφάσισαν να ψάξουν να βρουν τις αιτίες των τραυμάτων τους.

Σαν γενιά που γνώρισε την νοοτροπία του περασμένου αιώνα, είχαμε την ευκαιρία να ζήσουμε τον "παλιό" κόσμο, δημιουργώντας παράλληλα τον καινούργιο. Τον 21ο, της τεχνολογίας, της εικόνας και της "υπερ-επιστήίμης".

Που εξελίσσεται πια με ταχύτητες έως και τρομακτικές...! 

Αγνοώντας κάθε τι "παραδοσιακό", συχνά αλλοιώνοντας το ουσιαστικό νόημα του - όπως π.χ. την "υποχρεωτική" αλλά αναγκαία 40ήμερη απομόνωση της λεχώνας, που καταργήθηκε "επιστημονικά", για να καταλήξουμε σήμερα στην... επιλόχεια κατάθλιψη.

Κατ' αναλογίαν, από την "Οδό ονείρων" φτάσαμε στα τραγικά τηλεοπτικά ριάλιτι κι από το κουτσομπολιό της γειτονιάς στα πανελλαδικά πρωινάδικα...

Οι γυναίκες της γενιάς μου, "απελευθερώθηκαν" καίγοντας κάμποσα σουτιέν. 

 Αυτό όμως, έδωσε στους άνδρες μάλλον την εντύπωση πως το μίνι και το "τάνγκα, δημιουργήθηκαν κυρίως για την δική τους ευχαρίστηση.

Δεν ξέρω αν και κατά πόσον έχουν άδικο, αλλά αυτό που είναι γεγονός είναι η κατακόρυφη αύξηση των βιασμών παγκοσμίως. 

Επισήμως 200% αυτή η αύξηση - από τα τέλη της δεκαετίας του '60 που κυκλοφόρησε  η μόδα των "μίνι"...!

Δεν μπορούμε φυσικά να ξέρουμε κατά πόσον αυτό το ποσοστό αφορά τον ίδιο τον βιασμό ή τις καταγγελίες για βιασμό, αλλά...όσο να 'ναι, ας προβληματιστούμε λίγο...

Κι οπωσδήποτε το ζητούμενο δεν είναι να φέρουμε στη μόδα το "τσαντόρ".

Συνεπώς, τα..."αρσενικά παλαιάς κοπής", χρειάζεται να μάθουν νέους κώδικες, για ν' ακολουθήσουν αξιοπρεπώς τις αλλαγές που η ίδια η γενιά τους έφερε. Σήμερα, βρίσκεις πολύ εύκολα πια έναν καλό ψυχοθεραπευτή - που δεν είναι αναγκαστικά και ψυχίατρος, αλλά μπορεί να σε βοηθήσει να προσαρμοστείς στα νέα δεδομένα.
Γιατί...αυτά τα περί "παλαιάς κοπής", είναι νοοτροπίες! Και ΔΕΝ συνέρχονται αλλιώς...!

Γιατί ακόμα κι αν ο "καινούργιος κόσμος" δεν έχει ξεκαθαρίσει με την ισορροπία και το μέτρο του, ακόμα κι αν ο κάθε "παλαιάς κοπής" - άνδρας ή γυναίκα - δεν είναι σε θέση να διακρίνει το γιατί και πως, ο κόσμος άλλαξε - και μάλιστα από εμάς τους ίδιους...